Parafia została erygowana dekretem J.E. Ks. Abpa Mariana Przykuckiego 1.07.1992r..
Do parafii pw. Opatrzności Bożej przypisane zostały ulice z Os. Majowe i Kijewo. Pierwsze Msze św. w lipcu, tylko w niedziele, były odprawiane na pustym placu przy ulicy Marii Dąbrowskiej. „Dachem” pierwszego Kościoła było sklepienie niebieskie. Następnie powstała drewniana kapliczka – zadaszenie. W tygodniu gromadziliśmy się tam w małej grupie na modlitwie, w niedzielę zaś kapliczka stanowiła prezbiterium – miejsce ofiarowania się Chrystusa na Mszy św.. Lud wierny – żywy Kościół – na Mszy św. uczestniczył pod „gołym niebem”. W między czasie wybudowano z płyt „trafo” kapliczkę o powierzchni 70 m2. Wielu mieszkańców bardzo angażowało się w budowę Kościoła żywego i materialnego, jednak wielu też było nieprzychylnych. W miesiącu październiku codziennie gromadzili się wierni na modlitwie różańcowej w małej kapliczce drewnianej.
Duch zły nie mógł znieść, że wiara wzrasta i tak wiele dobra płynie na nowej parafii. W nocy z 15/16 października1992r., diabeł opętał młodych ludzi, którzy nocą podpalili naszą drewnianą kapliczkę. Spłonęła doszczętnie, cudownie ocalał tylko drewniany krzyż, chociaż był przytwierdzony do tej kapliczki. Dziś ten pierwszy krzyż znajduje się jako relikwia na ścianie kaplicy. Bolesne to było przeżycie dla proboszcza i dla wiernych, a szczególnie gdy na następny dzień w niedzielę sprawowano Eucharystię na tych zgliszczach.
Naród który nie kultywuje wiary i nie szanuje Bożych przykazań, ulega „cywilizacji śmierci” i powolnemu unicestwieniu.  
Następnie zaadoptowaliśmy kapliczkę i przenieśliśmy się do naszej „Betlejemki”, którą uroczyście poświęcił 8.XII.1992r. J.E.Ks.Bp Marian Przykucki.
Kolejnym etapem było postawienie murowanej kaplicy p.w. Opatrzności Bożej o powierzchni 300m2. Uroczyście wprowadziliśmy się na Boże Narodzenie 1993r.
W między czasie wzrastał też Kościół duchowy. Od samego początku istnienia parafii zawiązała się wspólnota Żywego Różańca, która nieustannie wspiera proboszcza i parafię w codziennym „budowaniu” Królestwa Bożego. Powstał krąg „Oazy Rodzin” oraz zawiązała się wspólnota Neokatechumenalna. Po wizycie duszpasterskiej 1993/94 powstaje kolejny krąg „Kościoła Domowego”.
Parafia młoda, wszystko trzeba tworzyć od podstaw i ciągle boryka się z trudnościami finansowymi, m.in. w tym czasie sfinalizowano zakup ziemi pod budowę kościoła. Jednak przystąpiono do dalszych prac budowlanych.
W roku 1994 kontynuowane są prace przy plebani i wiosną 1995 r. wprowadza się do parafialnego domu najpierw proboszcz, a w czerwcu wikary, (do tej pory księża mieszkali na osiedlu w wynajętych mieszkaniach).